نشریات دانشجویی سانسور نمی‌شوند/ دانشجویان بدون اطلاعات کافی انتقاد میکنند
تاریخ انتشار: ۲۹ بهمن ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۶۹۳۹۸۹۷
گروه دانشگاه ایسکانیوز؛- یاسمین نسبتی، نشریات دانشجویی یکی از مهمترین و تأثیر‌گذارترین فعالیتهای دانشجویی و بلند‌‌‌گویی برای بیان مسائل و مشکلات دانشگاه‌ها هستند که درحال حاضر گلایه‌هایی از بی‌مهری‌ها و محدودیت‌های بسیاری از جمله موانع چاپ، افزایش هزینه ها، کمبود امکانات و حتی تبعیض نسبت به سایر بخش‌های فعال دانشگاه وجود دارد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دانشجویانی هستند که با علاقه بسیار در حوزه نشریات فعالیت میکنند و انتظار دارند که فعالیت آنها مورد توجه قرار گیرد و محدودیتی برای انجام فعالیتهای خود نداشته باشند.
کارشناس نشریات دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی ضمن اشاره به تأثیر بسیار فعالیت در این حوزه بر زندگی شغلی و شخصی دانشجویان به بررسی چالشهای موجود در این حوزه پرداخت. مشروح این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:
عملکرد نشریات دانشجویی دانشگاه علامه به چه صورتی است و بیشتر در چه زمینه‌هایی فعالیت میکنند؟
همانطور که می‌‌دانید نشریات دانشگاهی یک کمیته ناظر بر نشریات دانشجویی دارند که این کمیته با درخواست دانشجویانی که خواستار فعالیت در این حوزه هستند موافقت یا مخالفت می‌کند. همچنین برای متقاضیان این حوزه دورههای آموزشی یک تا دو روزه برای آشنایی با سرفصل‌های روزنامه‌نگاری مانند سبک‌های خبرنویسی، شیوه‌های تهیه گزارش و مقاله، تکنیک‌‌‌‌های مصاحبه، اخلاق مطبوعاتی، قانون مطبوعات و گرافیک و صفحه‌آرایی برگزار میشود.
دانشگاه ها هم با توجه به بودجه و اهمیتی که به نشریات می‌دهند، از آنها برای چاپ مطالب خود حمایت‌های مالی میکنند. در دانشگاه علامه طباطبایی هم علاوه بر حمایت‌های مالی از چاپ نشریات، با صحبت‌های انجام شده در نظر داریم با یک چاپخانه که طرف قرار داد دانشگاه هم است؛ همکاری‌هایی داشته باشیم. در واقع فعالان حوزه نشریات می‌توانند فایل طراحی شده نشریات خود را تحویل چاپخانه دهند و دانشگاه هم با توجه به توان مالی خود از این موضوع حمایت می‌کند.
درحال حاضر دانشگاه علامه طباطبایی در بخش نشریات دانشگاهی و دانشجویی نسبت به سایر دانشگاه ها در وضعیت مطلوبی قرار دارد به طور مثال جلسات کمیته ناظر بر نشریات دراین دانشگاه به صورت ماهانه و منظم برگزار میشود این در حالی است که این جلسات در دانشگاه‌های دیگر سالی یک بار برگزار میشود. همچنین در دانشگاه علامه طباطبایی هر نیم سال یک تا دوبار دوره ها و تعدادی نشست‌های تکمیلی برای آموزش، افزایش و تقویت توانمندی‌های متقاضیان و فعالان حوزه نشریات برگزار میشود. در واقع از سوی خود دانشجویان به علاقهمندان این حوزه آموزش داده میشود که اخیراً این نشست تحت عنوان نشست انتقال تجربه دراین دانشگاه توسط برگزیده گان جشنواره تیتر 11 برگزار شد.
هزینه‌های شخصی دانشجویان به آنها بازگردانده میشود
در این دانشگاه ما فرایندی را از سال‌های گذشته پیش بینی کرده ایم که دانشجویان با ارائه فایل‌های خود به دانشگاه، مطالب خود را در هر تعدادی چاپ می‌کردند. در حال حاضر این روند با آزادی عمل بیشتری انجام میشود و می‌توان گفت فقط یک درصد از دانشجویان با هزینه‌های شخصی مطالب خود را چاپ میکنند که این هزینه هم از سوی دانشگاه به آنها باز گردانده میشود. در واقع به دانشجویان گفته شده که اگر تمایل ندارند نشریات آنها توسط دانشگاه چاپ شود می‌توانند مطالب را در چاپخانه مورد نظر خود چاپ کنند و با ارائه فاکتور از حمایت مالی دانشگاه برخوردار شوند. لازم به ذکر است که حمایت دانشگاه محدود به مباحث مالی چاپ مطالب نیست بلکه در زمینه طراحی هم این حمایت وجود دارد. بنابراین تعداد محدودی از دانشجویان و فعالان حوزه نشریات هستند که برای چاپ مطالب خود هزینه شخصی پرداخت میکنند مگر در شرایطی که این افراد فراتر از حمایت دانشگاه فعالیت کرده اند که تعداد بسیار محدودی هستند.
علاوه بر موارد نام برده شده دانشجویانی هستند که در زمینه گرافیک و مطبوعات فعالیت میکنند که تعدادی از آنها حرفه ای و بعضی دیگر مبتدی هستند؛ به همین دلیل آن دسته از دانشجویانی که فعالیتشان در گرافیک و طراحی خوب بوده تشویق به یادگیری حرفه ای این حوزه ها می‌شوند. حتی در دانشگاه علامه طباطبایی دورههای آموزشی برای دانشجویان و فعالان این حوزه با کم ترین هزینه جهت شرکت دراین کلاس ها برگزار شده است. بنابراین از دانشجویانی که مستعد و توانمند در حوزه گرافیک و طراحی هستند، در حوزه نشریات استفاده می‌کنیم. در واقع کار طراحی و صفحه‌آرایی نشریات دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی از سوی خود دانشجویان انجام میشود که این اقدام هم بدون اجر نخواهد بود؛ بنابراین به جای آنکه این کار از سوی یک مرکز که ارتباطی با دانشگاه و دانشجویان ندارد انجام شود، توسط خود دانشجویانی که در این حوزه تجربه و مهارت دارند، انجام میشود.
یکی از دلایل موفقیت بخش نشریات دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی آن است که خود داشجویان درگیر روند انتشار مطالب خود می‌شوند که این موضوع هم درباره موفقیت نشریات دیگر دانشگاه ها وجود دارد. به طور مثال دانشجویی در دانشگاه است که به دلیل توانمندی در حوزه طراحی و صفحه‌آرایی درخواست شده است که به متقاضیان و علاقهمندان آموزش دهد؛ این امر سبب شده است علاوه بر کسب درآمد به یک مدرس در این حوزه تبدیل شود.
دانشگاه علامه طباطبایی در سال‌های گذشته در جشنواره‌های سراسری نشریات تحت عنوان «تیتر» موفق به دریافت رتبه‌های بسیار خوبی شده است که این دانشگاه در آخرین جشنواره «تیتر 11» 14 رتبه کسب کرده است که از نظر فراوانی کسب رتبه در دانشگاه های وزارت علوم دانشگاه علامه طباطبایی رتبه سوم را کسب کرد. قطعا تلاش خود دانشجویان در این موفقیت بی‌تأثیر نیست؛ اما زمانی که شرایط خوبی از نظر حمایت مالی و برگزاری دورههای آموزشی وجود دارد بسیاری از دانشجویان تشویق، ترغیب و در نهایت دلگرم به فعالیت در این حوزه می‌شوند.
در زمینه سانسور مطالب نشریات آیا مدیر مسئولان و فعالان این حوزه با محدودیتی روبهرو هستند؟
در قانون مطبوعات و آیین‌نامه نشریات دانشگاهی این مسئله مطرح است هیچ مقام دولتی یا غیردولتی نمی‌تواند مطالب نشریات را قبل از انتشار نظارت کند که این موضوع در دانشگاه علامه طباطبایی هم صحت دارد و نشریات شامل نظارت قبل از چاپ نمی‌شوند. البته ارائه جوابیه و شکایت کردن از سوی افرادی که فکر میکنند در نشریه ای به آنها توهین و نقدی شده است براساس قانون محفوظ است بنابراین اگر در نشریه ای مشاهده شود که به فردی توهین و نقدی شده است می‌توان به کمیته ناظر بر نشریات دانشجویی دانشگاه شکایت کرد و با بررسی این کمیته در صورت صحت تخلف، طبیعتاً متناسب با تنبیهاتی که در آیین‌نامه در نظر گرفته شده است؛ نشریه مورد نظر تنبیه میشود. درحال حاضر نشریات دانشگاه علامه طباطبایی بر اساس آیین‌نامه، قانون مطبوعات و نشریات فعالیت کرده است؛ بنابراین نظارت قبل از چاپ نداریم اما بعد از چاپ مواردی بوده که با نظارت دانشگاه می‌توان وارد عمل شد؛ البته در سال های گذشته موارد بسیار کمی بوده است که خود دانشگاه در این زمینه اقدامی انجام دهد.
باتوجه به این موضوع که اکثر نشریات از گذشته تا به امروز با بحران بودجه و مسائل مالی روبهرو هستند، چرا اقدامی برای بهبود شرایط انجام نمیشود؟
دانشگاه ها براساس چارچوب ها و قوانین مالی خود از نشریات دانشجویی حمایت میکنند. متأسفانه به نشریات دانشجویی در بعضی از دانشگاه ها آن گونه که شایسته است توجهی نمیشود به همین دلیل بودجه مناسبی برای نشریات در نظر نمی‌گیرند. حتی ممکن است که بعضی از دانشگاه ها با محدودیت‌های مالی مواجه باشند که این موضوع به بخش‌های فرهنگی و نشریات آنها تأثیر بسیاری می‌گذارد. در سه سال گذشته هزینه چاپ و کاغذ به شدت افزایش پیدا کرده که سبب محدودیت دانشجویان و حتی مسئولان دانشگاه شده است.
در زمینه چاپ رنگی مطالب این دیدگاه از جانب دانشجویان وجود دارد که نشریات آنها باید از نظر چاپ شبیه به نشریات خارج از دانشگاه شوند. نشریاتی که در کیوسک‌های خارج از دانشگاه توزیع می‌شوند شامل ویژگی‌های حرفه ای مانند گزارش، مصاحبه، طراحی و گرافیگ خیلی خوب هستند که طبیعتاً به دلیل تیراژ بالا به صورت خوبی هم چاپ می‌شوند که این چاپ هم به صورت افست است.
نباید به نشریات دید تجاری داشته باشیم
چاپ افست هزینه‌های چاپ را کاهش می دهد؛ اما در نشریات دانشگاهی به دلیل آنکه با محدودیت تیراژ روبه رو هستیم و هزینه چاپ مطالب بسیار زیاد است، نباید دید تجاری داشته باشیم. فعالیت در این حوزه سبب میشود دانشجویان در زمینه‌های مختلفی مهارت و تجربه کسب کنند. متأسفانه اخیراً در بین دانشجویان این موضوع مشاهده میشود؛ به طور مثل این فعالان می‌خواهند از بهترین جنس کاغذ و چاپ رنگی برای انتشار مطالب خود استفاده کنند ولی باید تمام این اقدامات با توجه به بودجه موجود انجام شود بنابراین لزومی ندارد که حتما نشریات به صورت کاملا رنگی چاپ شوند.
دانشگاه از نشریاتی که طراحی گرافیکی خوبی دارند و اصول روزنامه‌نگاری را رعایت میکنند، حمایت مالی بیشتری می‌کند.تعدادی از دانشجویان آگاهی کاملی از روند چاپ ندارند
نکته دیگر این است که تعدادی از دانشجویان در استفاده از رنگ ها مهارت و آشنایی لازم را ندارند به همین دلیل الزامی نیست که نشریات دانشجویان به صورت رنگی چاپ و منتشر شود. درحال حاضر بسیاری از دانشجویان خواستار استفاده از کاغذ بالک هستند اما این کاغذ چون سبک است باید برای کتاب استفاده شود نه مجله چون عکس و طرح های گرافیگی به خوبی روی این کاغذ چاپ نمیشود. متأسفانه فعالان حوزه نشریات خواستار استفاده از تمام امکانات خوب هستند اما این در صورتی است که بعضی از این افراد مبتدی هستند و اطلاعاتی از انواع کاغذ، چگونگی استفاده و هزینه چاپ ندارد.
درحال حاضر فعالان حوزه نشریات در دانشگاه علامه طباطبایی درگیر روند چاپ شده‌اند؛ در سال‌های گذشته با ارائه فایل نشریات به دانشگاه مطالب دانشجویان توسط خود دانشگاه چاپ و در نهایت توزیع می‌شد اما این امر سبب اعتراض و افرایش فشار تعدادی از فعالان حوزه نشریات برای تعداد کم تیراژ و افزایش هزینه ها شد که در نهایت با انجام اقداماتی، خود دانشجویان با چاپخانه ها ارتباط بر قرار کردند که این امر سبب آشنایی آنها با روند چاپ شده است. بنابراین دانشگاه از نشریاتی که طراحی گرافیکی خوبی دارند و اصول روزنامه‌نگاری را رعایت میکنند، حمایت مالی بیشتری انجام می‌دهد.
با توجه به این موضوع اکثر کانون‌ها و انجمن های علمی دانشگاه فضا و اتاقی برای انجام فعالیتهای خود دارند، چرا نشریات دانشجویی دانشگاه از این امکانات برخوردار نیستند؟
درحال حاضر 130 نشریه در دانشگاه علامه طباطبایی فعالیت میکنند که در صورت پیگیری این موضوع باید 130 اتاق برای آنها فراهم کرد که با توجه به محدودیت فضا ممکن نیست. فضای بعضی اتاق‌های استادان هیأت علمی دانشگاه در دانشکده ها بسیار کم است به گونه ای که هر اتاق برای استادان تقسیم شده است. اولین نکته آن است که با محدودیت فضا در این دانشگاه و سایر دانشگاه‌های دیگر مواجه هستیم. برای انجمن‌های علمی در هر دانشکده ای یک اتاق جهت فعالیت های آنها در نظر گرفته شده است که به صورت مشترک استفاده میکنند. در خصوص کانون‌های دانشگاه علامه طباطبایی فقط یک فضایی در مسجد در نظر گرفته شده است که در بعضی مواقع کانون‌ها هم از اتاق و فضای تشکل ها در دانشکده ها جهت انجام فعالیتهای خود استفاده میکنند. بنابراین برای فعالان حوزه نشریات که در ماه شاید سه جلسه به مدت سه ساعت برگزار کنند فضا و امکانات مستقلی وجود ندارد.
در حال حاضر در این دانشگاه به مدت 6 الی 9 ماه است که تالار گفت‌و‌گوی معاونت فرهنگی آماده شده است که از امکانات خوبی هم برخوردار است به همین دلیل این شرایط فراهم شده که فعالان حوزه نشریات می‌توانند جلسات و فعالیتهای خود را در این تالار با هماهنگی برگزار و ادامه دهند. همچنین این افراد می‌توانند در کلاس ها و فضاهایی که در داخل دانشکده ها قرار دارد جلسات و فعالیتهای خود را انجام دهند. لازم به ذکر است که فعالان حوزه نشریات می‌توانند با هماهنگی در اتاق جلسات موجود در دانشکده ها در خود پردیس مرکزی و سایر دانشکده ها که در خارج از پردیس مرکزی هستند، هم استفاده کنند. البته در یکی از دانشکده ها شرایطی وجود دارد که با انجام مکاتباتی با رئیس دانشکده قرار است در صورت فراهم بودن شرایط، آن فضا را در اختیار متقاضیان قرار دهند.
چرا نگاه تبعیض آمیزی به نشریات دانشگاهی نسبت به کانون ها و انجمن‌های علمی وجود دارد؟
من از تعدادی نشریات که در جشنواره ها رتبه‌های بسیار خوبی کسب کردند و از نشریات موفق محسوب می‌شوند؛ درخواست کرده ام که تجربه‌‌های خود را به متقاضیان و علاقهمندان منتقل کنند اما مسئله ای مطرح شد که من بین نشریات تبعیض قائلم که این امر درست نیست و در واقع هدف ما این بود که نشریات موفق عوامل موفقیت خود را به دیگر علاقهمندان بازگو کنند. اما نکته مهمی که وجود دارد این است که شکل و ساختار نشریات با دیگر کانون ها و انجمن ها متفاوت است؛ در زمینه حمایت مالی هم دانشگاه حمایت های خوبی هم انجام شده است.
تبعیض بین نشریات و کانون ها و انجمن ها سهوی است
نکته دیگری که باید در زمینه تبعیض بین نشریات و کانون ها و انجمن‌های دانشگاه در نظر گرفته شود این است که برنامه‌های نشریات کم تر اجتماعی است و فعالان این حوزه خواسته‌های خود را از این طریق بیان میکنند اما شکل و ساختار کانون ها و انجمن ها در مقایسه با نشریات متفاوت است. ولی به طور کلی اگر تبعیضی ایجاد شده به صورت غیر عمد انجام بوده است.
تعدادی از فعالان حوزه نشریات در زمینه توزیع نشریات خود با مشکل روبهرو هستند و می‌خواهند که نشریات خود را در خارج از دانشگاه توزیع کنند، چرا در بعضی از مواقع این امکان وجود ندارد؟
نشریاتی که مجوز خود را از کمیته ناظر بر نشریات دریافت میکنند فقط می‌توانند در داخل خود دانشگاه مربوطه منتشر و توزیع شوند. اما اگر فردی بخواهد نشریه خود را در دیگر دانشگاه ها توزیع کند باید بر اساس آیین‌نامه درخواست خود را از طریق سامانه نشریات دانشگاهی به کمیته دانشگاه خود ارائه دهد. این در خواست به این صورت است که در دانشگاه مقصد فضا یا حتی میزی را در اختیار داشته باشد تا بتواند نشریه خود را توزیع و به فروش برساند. لازم به ذکر است در اکثر مواقع دانشگاه مقصد با درخواست این افراد موافقت می‌کند و حتی خود دانشگاه مقصد با فرد برای توزیع و فروش نشریه مورد نظر همکاری‌های لازم را انجام می‌دهد.
ترس فعالان حوزه نشریات در انتقاد از مسئولان ناشی از عدم آگاهی است.اما یکی از مشکلاتی که درحال حاضر با آن مواجه هستیم این است که در سامانه نشریات دانشگاهی بخش درخواست افزودن محل نشریه مشکل دارد ولی در همین زمینه هم زمانی که دانشگاه درخواست هارا دریافت می‌کند در جلسه مطرح و در نهایت با آن موافقت میشود. یکی از مهمترین نکات آن است که نشریات نمی‌توانند خارج از فضای دانشگاه ها توزیع شوند؛ البته بعضی از نشریات در همین دانشگاه و سایر دانشگاه‌های دیگر در کتاب فروشی ها و کیوسک ها توزیع و به فروش می‌رسند که این امر مشکل قانونی دارد. اقدامی که در این زمینه انجام شده است اقدام سختگیرانه ای نیست و به این دسته دانشجویان اعلام کرده‌ایم که برای توزیع نشریات خود درمحیط خارج از دانشگاه باید از مراجع مربوطه مجوز دریافت کنند.
چرا نشریات در انتقاد از مدیران و مسئولان با محدودیت مواجه هستند و مدیران تمایلی به نقد ندارند؟
درحال حاضر محدودیتی برای نقد نشریات از مسئولان وجود ندارد و شخصا دانشجویان را در این مورد تشویق می‌کنم. در بسیاری از موارد دانشجویان یک موضوعی را بدون آنکه از آن اطلاعات کافی داشته باشند به دلیل جو حاکم در نشریه خود چاپ میکنند. انتقاد امر خوبی است اما دانشجویان باید اطلاعات کافی از آن موضوع داشته باشند و در نهایت نقد کنند؛ به همین دلیل ترس این افراد در انتقاد از مسئولان ناشی از عدم آگاهی است.
چرا تأثیر گذاری نشریات کم است؟
نمی‌توان به طور قطعی گفت تأثیر نشریات کم و یا زیاد است؛ علاوه بر خود نشریات که در این زمینه تأثیر بسیاری دارند به مسئولان هم ارتباط دارد. اما شواهد بسیاری وجود دارد که نشریات تأثیراتی هم دارند. لازم به ذکر است یکی از عواملی که می‌تواند سبب افزایش تأثیر‌گذاری نشریات شود این است که به صورت صحیح به مسائل و مشکلات بپردازند.
با توجه به این موضوع که تعداد نشریات از نیمه دوم دهه 70 تا اوایل دهه 80 از 50 نشریه به۴ هزار نشریه افزایش یافته اند؛ افزایش تعداد نشریات چه مزایا و حتی چه تهدیداتی می‌تواند به همراه داشته باشد؟
تعداد نشریه‌های دانشگاه علامه طباطبایی در سال‌های گذشته حدود 45 بود که این تعداد در حال حاضر افزایش یافته و به 130 نشریه رسیده است. این امر متأثر از باز شدن فضای سیاسی و افزایش جمعیت دانشجویی و سایر عوامل است. باز شدن فضای سیاسی و فرهنگی شاید می‌تواند به این دلیل باشد که نقش رسانه ها در زندگی مردم بیشتر شده است به این معنا که در دهه هشتاد چیزی تحت عنوان فضای مجازی و شبکه های اجتماعی نبود. البته ویژگی‌های نسل هم می‌تواند یکی از عوامل موثر بر افزایش تعداد نشریات باشد. فردی که در دانشگاه فعالیت فرهنگی انجام می‌دهد حداقل یک قدم در زندگی شغلی، اجتماعی و شخصی خود جلوتر است. طبیعتاً حضور و فعالیت دانشجویان در نشریات دانشجویی، آنها را وادار به نوشتن، تمرین نویسندگی، کارگروهی و آشنایی با چگونگی نقد یک مسئول می‌کند.
از جمله تهدیدات افزایش تعداد نشریات می‌تواند این باشد که فردی به دلیل آموزش نادرست، عصبانیت و آرمان‌گرایی سبب مراجعه آن فرد به مراکز خارج از دانشگاه شود.
نشریات دانشجویی چه تأثیراتی در تحول فکری دانشجویان دارند؟
دانشجویانی که در فعالیتهای فرهنگی مانند نشریات مشارکت میکنند افراد بسیار موفقی در زندگی شغلی و شخصی خود هستند؛ اما دانشجویانی که فقط متکی به آموخته‌های کلاس درسی باشند مرتکب اشتباه بزرگی می‌شوند این گونه افراد باید به توسعه مهارت‌های ارتباطی، فنی و تکنولوژیکی خود هم بپردازند در غیر این صورت رشد تک بعدی در یک رشته کم تر سبب موفقیت فرد میشود.
انتهای پیام/
342 / 320 علیرضا قنبری کارشناس نشریات دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی چاپ نشریات دانشجویی دانشگاه علامه طباطباییمنبع: ایسکانیوز
کلیدواژه: علیرضا قنبری چاپ نشریات دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی نشریات دانشجویی دانشگاه علامه طباطبایی دانشگاه علامه طباطبایی دانشگاه علامه طباطبایی فعالان حوزه نشریات کمیته ناظر بر نشریات نظر گرفته شده افزایش تعداد نشریات کانون ها و انجمن ها فعالیت در این حوزه فعالان این حوزه توجه به این موضوع دانشگاه های دیگر سال های گذشته نشریات دانشگاهی قانون مطبوعات خارج از دانشگاه لازم به ذکر نشریات دانشگاه فعالیت های خود خود دانشجویان روزنامه نگاری دانشکده ها انجام فعالیت دانشگاه مقصد سایر دانشگاه اطلاعات کافی صفحه آرایی انجام می دهد انجام می شود همین دلیل علاقه مندان تأثیر بسیار داشته باشند خود دانشگاه حال حاضر امر سبب وجود ندارد بین نشریات درحال حاضر نشریات خود حمایت مالی زندگی شغلی هزینه چاپ چاپ مطالب آیین نامه انجام شده تحت عنوان مطالب خود نشریات کم نشریه خود مورد نظر هزینه ها روند چاپ رو هستند روبه رو دوره ها خوبی هم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۶۹۳۹۸۹۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۵ نکته درباره اعتراضات دانشجویی در آمریکا
مائده زمان‌فشمی در روزنامه فرهیختگان نوشت: در طول شش‌ماه نسل‌کشی در غزه که آمریکایی‌ها شریک اصلی آن هستند و از آن حمایت میکنند، خیابان‌های آمریکا و دانشگاه‌هایش صحنه حضور حامیان مردم غزه و معترضان به این نسل‌کشی شده است. دانشجویان آمریکایی علی‌رغم تهدید به تعلیق و دستگیری و از دست دادن فرصت‌های شغلی، علیه نسل‌کشی در غزه، فریاد حمایت از فلسطین را سر داده‌اند. تجمعات با تحصن در دانشگاه کلمبیا آغاز شد و حالا به ۳۲ دانشگاه بزرگ و مهم دیگر آمریکا کشیده شده است. از جمله هاروارد، ییل، تافتس، نورث وسترن، تگزاس، مینه‌سوتا و میشیگان.
دانشجویان کلمبیا که جرقه اعتراضات را در جامعه دانشگاهی آمریکا زده‌اند، خواستار قطع رابطه مالی و معنوی دانشگاه با حامیان صهیونیست‌ها هستند. دانشجویان دانشگاه کلمبیا می‌گویند آنها با این اعتراضات در سمت درست تاریخ ایستاده‌اند. آنها می‌گویند به خودشان و این حرکت‌های اعتراضی افتخار میکنند. افتخاری که حالا محدود به دانشگاه‌های آمریکایی نیست و همه جهان به آن مفتخرند. یکی از این دانشجویان می‌گوید من چیز زیادی برای از دست دادن ندارم. زندگی مردم غزه در حال از دست رفتن است و در مقایسه با این، زندگی من چیز زیادی نیست. من نمی‌خواهم ترس این لحظات را از من بگیرد.
نکته مهمی که باید در این تجمعات دانشگاهی خصوصا در دانشگاه کلمبیا به آن توجه کرد این است که دانشجویان این دانشگاه، نماینده قشر متوسط آمریکا نیستند. این دانشجویان اغلب فرزندان سناتور‌های آمریکایی، ثروتمندان و جامعه بالای آمریکا هستند. کسانی که می‌توان گفت خانواده‌هایشان با لابی‌های قدرتمند صهیونیستی در آمریکا ارتباط دارند و از سوی آنها برای ماندن در سیاست آمریکا حمایت می‌شوند. سناتور‌های آمریکایی، دانشجویان معترض به صهیونیست‌ها را اوباش ضد اسرائیلی نامیده‌اند و از دولت آمریکا می‌خواهند با آنها برخورد کند و زودتر آرامش و نظم را به دانشگاه‌ها برگرداند. همین میشود که دانشجویان معترض تهدید به تعلیق می‌شوند یا آنها را دستگیر میکنند. از سوی دیگر، تاجران ثروتمند یهودی تهدید کرده‌اند که در‌صورت عدم‌سرکوب تظاهرات‌کنندگان حامی فلسطین، بودجه دانشگاه‌ها را کاهش خواهند داد.
دانشجویان چه می‌گویند؟مطالبات دانشجویان معترض نسبت به جنایت رژیم‌صهیونیستی و حمایت‌های آمریکا از آن، از دانشگاهی به دانشگاه دیگر متفاوت است. مهمترین و اصلی‌ترین خواسته‌های دانشجویان را می‌توان به این شرح خلاصه کرد.
- تجارت با سازندگان تسلیحات نظامی که به صهیونیست‌ها تسلیحات می‌رسانند را متوقف کنید.
- از پذیرش پول تحقیقاتی صهیونیست‌ها برای پروژه‌هایی که به تلاش‌های نظامی این رژیم کمک میکنند، دست بردارید.
- از سرمایه‌گذاری در موقوفات دانشگاهی با مدیران که از شرکت‌ها یا پیمانکاران صهیونیست سود می‌برند، خودداری کنید.
- در مورد اینکه چه پولی از صهیونیست‌ها دریافت و برای چه چیزی استفاده میشود، شفاف‌تر باشید.
هیات‌های دانشجویی در برخی از کالج‌ها در هفته‌های اخیر قطعنامه‌هایی را تصویب کرده‌اند که خواستار پایان دادن به سرمایه‌گذاری و مشارکت دانشگاهی با صهیونیست‌ها شده‌اند.
تظاهرات دانشجویی و مطالباتی از این دست، سروصدای زیادی را به راه انداخته و توجه‌ها را معطوف به دانشگاه کرده است. در ادامه به پنج نکته درباره تظاهرات حامی فلسطین در دانشگاه‌های آمریکا پرداخته شده است:
ده‌ها سال است که صهیونیست‌ها، فلسطینی‌ها را بدون بهانه می‌کشند. اما جنگ شش‌ماهه در غزه وحشیگری بی‌سابقه صهیونیست‌ها را به نمایش گذاشته است. تصاویر اجساد سوخته کودکان نوپا، مادران در حال زاری و مردم گرسنه که با تیراندازی صهیونیست‌ها در‌حالی‌که منتظر دریافت کمک غذایی هستند شهید می‌شوند، احساسات مردم را در سراسر جهان برانگیخته است. فریاد‌های توقف جنگ که حقوقدانان و فعالان حقوق آن را «نسل‌کشی» می‌خوانند، دانشجویان دانشگاه‌های آمریکا را علیه صهیونیست‌ها بسیج کرده، اما مدیران دانشگاه‌ها، اکنون به‌شدت دانشجویان را سرکوب میکنند.
آنها از پلیس خواسته‌اند تا دانشجویان را بازداشت کنند و خودشان نیز ده‌ها نفر از آنها را تعلیق کرده‌اند. روز یکشنبه، ریاست دانشگاه کلمبیا اعلام کرد حضور محافظان امنیتی را افزایش می‌دهد و ورود دانشجویان دیگر دانشگاه‌ها به محوطه دانشگاه را سخت‌تر می‌کند، چون می‌خواهد تجمعات را پایان ببخشد.
تصمیم «مینوچه شفیق»، رئیس کلمبیا برای تماس با پلیس نیویورک به‌منظور دستگیری دانشجویانی که در محوطه دانشگاه چادر زده بودند، با انتقاد‌های خاصی روبهرو شده است. در دانشگاه ییل، حدود ۴۵ دانشجو دستگیر و به تجمع غیرقانونی متهم شدند. در دانشگاه هاروارد، یک سازمان دانشجویی به نام کمیته همبستگی فلسطین به‌دلیل نقض سیاست دانشگاه در جریان تظاهرات تعلیق شد. در اقدامی غیرمعمول، دانشگاه کالیفرنیای جنوبی هفته گذشته سخنرانی آغازین سال ۲۰۲۴ خود را که «اسنا تبسم»، که آشکارا حمایت خود را از فلسطینی‌ها اعلام کرده بود، برعهده داشت، لغو کرد. ریاست این دانشگاه با استناد به نگرانی‌های امنیتی، اقدام خود را توجیه کرد.
پیوستن اعضای هیات‌علمی به دانشجویانبهنظر می‌رسد تصمیم تعلیق دانشجویان نتیجه معکوس داشته، زیرا صدها نفر از اعضای هیات‌علمی در کلمبیا با در دست داشتن بنر‌هایی که روی آن نوشته شده بود دانشجویان را تعلیق نمی‌کنیم، دست از کار کشیدند. هفته گذشته انجمن اساتید دانشگاه آمریکا بیانیه‌ای صادر و تعلیق دانشجویان و دستگیری آنها را محکوم کردند. در این بیانیه آمده ما اعتماد خود را به رئیس‌جمهور و دولت خود از دست داده‌ایم و متعهد می‌شویم که دانشگاه را پس بگیریم.
در صحنه‌ای دیگر برخی از اعضای هیات‌علمی حامی دانشجویان، در دروازه‌های دانشگاه گردهم آمدند و دیده می‌شد از خبرنگارانی که از ورود آنها به‌دلیل تلاش دولت برای محدود کردن پوشش خبری منع شده‌اند، حمایت می‌کردند. هنگامی که دانشگاه کلمبیا از اقدامات خود با استناد به ناراحتی برخی از دانشجویان یهودی دفاع کرد، ۲۳ عضو هیات‌علمی یهودی از کالج بارنارد و دانشگاه کلمبیا نامهای به رئیس دانشگاه نوشتند و اعتراض خود را به سلاح‌سازی از یهودی‌ستیزی ابراز کردند. در دانشگاه نیویورک، برخی از اعضای هیات‌علمی زنجیره‌ای انسانی در اطراف دانشجویان مسلمانی که در جریان اعتراض در حال نماز خواندن بودند، تشکیل دادند.
سیاستمداران طرف صهیونیست‌ها را میگیرندجو بایدن، رئیس‌جمهور آمریکا که به‌دلیل انجام ندادن هیچ اقدامی برای توقف جنگ وحشیانه صهیونیست‌ها علیه فلسطینی‌ها با انتقاد مواجه شده، بیانیه‌ای صادر و در آن هشداری را درباره جهش یهودستیزی اعلام کرد. کاخ‌سفید با نادیده گرفتن نگرانی دانشجویان معترض که به‌دنبال حمایت از ۲.۳ میلیون فلسطینی محاصره شده در غزه هستند، به سرعت ترساندن فیزیکی علیه دانشجویان یهودی و جامعه یهودی را در محوطه دانشگاه کلمبیا محکوم کرد.
هیچ مدرک معتبری مبنی‌بر ترساندن فیزیکی دانشجویان یهودی یافت نشد. اریک آدامز، شهردار نیویورک از اعتراضات انتقاد کرد و خواستار صلح و پاسخگویی در مورد اقدامات صهیونیست‌ها را «شرارت» و «منزجرکننده» توصیف کرد. شفیق، رئیس دانشگاه کلمبیا علی‌رغم سرکوب دانشجویان معترض، با انتقاد شدید از همه طرف مواجه است. چند تن از نمایندگان دموکرات در مجلس نمایندگان، از جمله «رشیده طلیب» از میشیگان و «ایلهان عمر» از مینه‌سوتا، از مجازات‌هایی که برای دانشجویان معترض اعمال میشود، انتقاد کردند. اسرا هیرسی، دختر ایلهان عمر یکی از دانشجویان تعلیق شده از دانشگاه در جریان این اعتراضات است.
لابی صهیونیستی ادامه دارددرحالیکه صدها معترض حامی فلسطین با اقدامات مقامات روبهرو شده‌اند، گزارش شده تعداد انگشت‌شماری از معترضان طرفدار صهیونیست‌ها به محوطه دانشگاه کلمبیا رفته و شعار «پیروزی اسرائیل» سر داده‌اند. این گروه همچنین پرچم تیپ «کفیر»، یک واحد ارتش صهیونیستی مرتبط با گردان «نتزاه یهودا» را که با تحریم‌های آمریکا به‌دلیل نقض حقوق بشر مواجه است، در دست داشتند. در اقدامی شوم، Shirion Collective، یک سازمان طرفدار اسرائیل، به افرادی که مایل به پوشیدن کفیه و نفوذ در اعتراضات دانشجویی در دانشگاه کلمبیا هستند، پیشنهاد پول کرده است.
در پستی که در فضای مجازی منتشر شده، گفته‌اند به‌طور خاص به‌دنبال افرادی که دارای نامهای عربی و ظاهر خاورمیانه‌ای دارند، هستند تا نفوذشان در بین دانشجویان معترض عمیق‌تر شود. در ماه‌های اخیر، مواردی از آزار و اذیت دانشجویان طرفدار فلسطین در دانشگاه‌های سراسر ایالات‌متحده گزارش شده است. یکی از رویداد‌های قابل توجه مربوط به کامیونی بود که اسامی دانشجویان هاروارد که نامهای را در محکومیت جنایات صهیونیست‌ها در غزه امضا کرده بودند، نشان می‌داد.
درخواست‌هایی از دانشگاهدر حالی‌که تلاش میشود دانشجویان معترض را به‌عنوان دسته‌ای از جوانان خشمگین معرفی کنند که اهداف روشنی ندارند، واقعیت این است که معترضان در دانشگاه‌های آمریکا شرایط خود را با عبارات واضح بیان کرده‌اند. دانشجویان به‌دنبال پاسخگویی از مدیران دانشگاه خود که آنها را شریک جنایات جنگی اسرائیل می‌دانند، هستند. زیرا سرمایه‌گذاری‌های دانشگاه را در شرکت‌های حامی جنگ متوقف نکرده‌اند. صندوق‌های بازنشستگی چندین دانشگاه پول خود را در شرکت‌های صهیونیستی سرمایه‌گذاری کرده‌اند که به گفته سازمان ملل متحد در جنگ شریک هستند. دانشجویان همچنین از دانشگاه‌هایشان می‌خواهند توافقنامه‌هایی را که با موسسات صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی منعقد کرده‌اند، لغو کنند.
دانشگاه‌های آمریکا چندبار صحنه اعتراضات گسترده بود؟سرکوب این اعتراضات گسترده دانشجویی، وقتی اهمیت دوچندان پیدا می‌کند که رد آن را در وقایع تاریخی گذشته جست‌و‌جو کنیم. آخرین ورود پلیس به محوطه دانشگاه کلمبیا برای سرکوب دانشجویان، به بیش از ۵۰ سال قبل بازمی‌گردد. آخرین باری که چنین اتفاقی افتاد در سال ۱۹۶۸ بود، زمانی که دانشجویان تظاهرات ضد جنگی علیه دخالت ارتش آمریکا در جنگ ویتنام برگزار کردند. با این حال معترضان و ناظران این تجمعات می‌گویند سرکوب تحصن‌های دانشجویی این‌بار شدیدتر بوده است. «هلگا طویل سوری»، دانشیار مطالعات اسلامی در دانشگاه نیویورک گفته من تقریبا ۲۰ سال است که در دانشگاه نیویورک هستم و شاهد اعتراضات متعددی بوده‌ام. فکر نمی‌کنم تا به حال چنین سرکوبی دیده باشم. اینکه چرا پلیس این اعتراضات را به این شکل سرکوب می‌کند را باید در نتایج اعتراضات کلیدی دانشجویان دانشگاه‌های آمریکا و دستاورد‌های آنها یافت. در واقع نگرانی آمریکا این است که این اعتراضات منجر به ظهور قدرتی اجتماعی شود و درنهایت دولت بایدن را مجبور کند که صهیونیست‌ها را برای پایان دادن به جنایات‌شان در غزه، تحت فشار بگذارد. در ادامه به نمونه‌هایی از اعتراضات دانشجویی و نتایج آن پرداخته شده است.
سال ۱۹۵۴ تا ۱۹۶۰: تحصن گرینزبورودر سال ۱۹۵۴، دادگاه عالی آمریکا حکم کرد تفکیک‌های دولتی در مدارس، غیرقانونی است. فضا‌های عمومی جدا شده از نظر نژادی از سال ۱۸۹۶ تا آن زمان در حال فعالیت بودند. در اول فوریه ۱۹۶۰، چهار دانشجوی سیاه‌پوست در کالج کشاورزی و فنی کارولینای شمالی تحصن‌های مسالمت‌آمیزی را در ناهارخوری «فقط سفیدپوستان» آغاز کردند که با Woolworth’s در گرینزبورو شروع شد.
دانشجویان وقتی از ارائه خدمات محروم شدند از بلند شدن از روی میز‌ها خودداری کردند. در ۵ فوریه، تعداد دانشجویانی که در آن محل تحصن کرده بودند به ۳۰۰ نفر رسید. این جنبش به سرعت به شهر‌های دیگر، دانشگاه‌ها و مکان‌های عمومی گسترش یافت و سیاه‌پوستان و سفیدپوستان به آن پیوستند. جنبش تحصن موفقیت‌آمیز بود و تا ژوئیه ۱۹۶۰ غذاخوری‌ها شروع به ادغام مجدد کردند. این اعتراضات نشان‌دهنده موفقیت اولیه جنبش حقوق مدنی بود.
سال ۱۹۶۸ تا ۱۹۶۹: تظاهرات علیه جنگ ویتنامدر آوریل ۱۹۶۸، دانشجویان دانشگاه کلمبیا و کالج بارنارد وابسته به آن، علیه جنگ ویتنام که در سال ۱۹۵۴ آغاز شده بود و تا سال ۱۹۷۵ ادامه داشت، تظاهراتی برگزار کردند. این اعتراضات منجر به تصرف پنج ساختمان دانشگاه و حتی گروگان گرفتن رئیس دانشکده شد. برای بیش از یک هفته، دانشجویان پنج ساختمان دانشگاه را اشغال کرده بودند. حدود یک هفته پس از شروع اعتراضات یعنی در ۳۰ آوریل، حدود هزار افسر از نیروی گشت تاکتیکی شهر نیویورک توسط گریسون ال کرک، رئیس وقت دانشگاه کلمبیا به این دانشگاه فراخوانده شدند. پلیس نزدیک به ۷۰۰ نفر را به اتهام ایجاد بی‌نظمی دستگیر کرد. در برخی ساختمان‌ها، پلیس ۱۴۸ نفر را مجروح کرد. مانند سال ۲۰۲۴، کلمبیا تنها دانشگاهی نبود که در سال ۱۹۶۸ و به‌طور کلی دهه ۱۹۶۰ شاهد اعتراضات بود. در پایان این اعتراضات دانشگاه کلمبیا مجبور شد تا روابط خود را با یک موسسه پنتاگون که برای جنگ ویتنام تحقیق می‌کرد، قطع کند و تظاهرات‌کنندگانی را که در تظاهرات شرکت کرده بودند، عفو کند.
دانشجویان دانشگاه هاروارد هم به جنگ ویتنام اعتراض کردند. در شب ۹ آوریل ۱۹۶۹، یک سازمان ملی فعال دانشجویی، دانشجویان برای یک جامعه دموکراتیک (SDS)، فهرستی از خواسته‌ها را بر در خانه رئیس هاروارد آویزان کرد. این گروه با شراکت هاروارد با سیاست‌های نظامی مخالف بود و همچنین با حضور سپاه آموزش افسران ذخیره (ROTC) در محوطه دانشگاه هم مخالفت داشت. به گزارش مجله هاروارد، روز بعد، دانشجویان معترض سالن دانشگاه را اشغال کردند و دستگیر شدند که منجر به اعتراضات گسترده‌تر و اعتصاب هشت روزه شد. یک سال بعد در چهارم می ۱۹۷۰، گارد ملی اوهایو در جریان تظاهرات ۳۰۰ دانشجو علیه جنگ ویتنام و گسترش آن به کامبوج، چهار دانشجوی دانشگاه کنت را به ضرب گلوله کشت و ۹ نفر دیگر را زخمی کرد. آنها همچنین به حضور گارد ملی در محوطه دانشگاه اعتراض کردند. تیراندازی باعث خشم معترضان شد و منجر به شرکت بیش از ۴ میلیون دانشجو در تظاهرات و خروج از خانه در صدها کالج و دبیرستان دیگر در سراسر آمریکا شد.
۱۹۸۵: حذف آپارتاید آفریقای جنوبیدر دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰، دانش‌آموزان مدارس دولتی در سووتو، آفریقای جنوبی اعتراضاتی را علیه آموزش اجباری به زبان آفریکانسی و شلوغی بیش از حد مدارس برگزار کردند. این اعتراضات به یک جنبش جهانی تبدیل شد و تا سال ۱۹۸۵، دانشگاه‌های آمریکایی مانند کلمبیا و دانشگاه کالیفرنیا از مدیران خود خواستند سرمایه‌گذاری‌های شرکت‌های مرتبط با رژیم آپارتاید در آفریقای جنوبی را پس بگیرند. در دانشگاه کلمبیا، این تلاش توسط ائتلاف برای آفریقای جنوبی آزاد (CFSA) سازماندهی شد که در چهارم آوریل ۱۹۸۵ ورودی ساختمان اداری کلمبیا، هامیلتون هال را مسدود کرد.
یک قاضی دادگاه عالی ایالتی در منهتن دستور داد معترضان اجازه دسترسی به سالن را دهند و در عوض اعتراض خود را به منطقه‌ای مشخص در پله‌های همیلتون هال ببرند. هیات‌امنایی شش‌نفره بلافاصله پس از پایان محاصره در ۲۵ آوریل تشکیل شد تا سرمایه‌گذاری خود را در شرکت‌های وابسته به رژیم آپارتاید بررسی کند. در اواخر آگوست، هیات‌مدیره به این نتیجه رسید که واگذاری نه‌تن‌ها از نظر اخلاقی گزینه صحیحی است، بلکه از نظر مالی هم مقرون به صرفه است. درنهایت سرمایه‌گذاری‌های دانشگاه مرتبط با آپارتاید آفریقای جنوبی متوقف شد.
۱۹۹۱: تظاهرات علیه جنگ خلیج فارسدر آگوست ۱۹۹۰ عراق به کویت حمله کرد. یک هفته بعد، اولین نیروهای نظامی آمریکا وارد عربستان‌سعودی شدند. بنا به درخواست عربستان‌سعودی و سایر کشورهای حوزه خلیج‌فارس، ائتلاف به رهبری ایالات‌متحده عملیات طوفان صحرا را در ژانویه ۱۹۹۱ آغاز کرد و اهدافی را در عراق و کویت طی یک عملیات ۴۳روزه بمباران کرد. در اواخر فوریه ۱۹۹۱ دانشجویان در چندین محوطه دانشگاه ازجمله دانشگاه میشیگان، دانشگاه کلمبیا، دانشگاه جورج واشنگتن و دانشگاه جورج تاون اعتراضاتی را علیه دخالت نظامی آمریکا در جنگ خلیج‌فارس برگزار کردند. به گزارش واشنگتن‌پست، پلیس ۲۰ نفر را در دانشگاه کالیفرنیا در سانتا کروز دستگیر کرد.
۲۰۰۳: تظاهرات علیه جنگ عراقدر مارس ۲۰۰۳ یک ائتلاف به رهبری ایالات‌متحده شروع به بمباران عراق کرده که با تهاجم زمینی ادامه پیدا کرد. آمریکا مدعی شد این اقدام بخشی از «جنگ علیه تروریسم» است و با این ادعا که رهبر عراق سلاح‌های کشتار جمعی در اختیار دارد، این جنگ را آغاز کرد. دانش‌آموزان دبیرستانی و دانشجویان آمریکایی در اعتراض به جنگ عراق کلاس‌های خود را ترک کردند.
۲۰۱۸: تظاهرات Black Lives Matterدر ۲۵ می ۲۰۲۰ جورج فلوید، یک مرد سیاه‌پوست ۴۶ساله توسط درک شووین، افسر پلیس سفیدپوست در ایالت مینه‌سوتا کشته شد. قتل فلوید اعتراضاتی را در سراسر آمریکا علیه نژادپرستی سیستماتیک و خشونت پلیس در جریان جنبش «جان سیاهان مهم است» که در سال ۲۰۱۳ آغاز شده بود، هنگامی که جورج زیمرمن از تیراندازی مرگبار به یک جوان سیاه‌پوست غیرمسلح به نام ترایون مارتین تبرئه شد، برانگیخت. تعدادی از این اعتراضات توسط دانشجویان دانشگاه‌های آمریکا برگزار شد. تظاهرات دانشجویان تحت رهبری جنبش زندگی سیاه‌پوستان مهم است، قبل از سال ۲۰۱۸ نیز مانند سال ۲۰۱۴ پس از قتل مایکل براون ۱۸ساله توسط پلیس برگزار شد.
tags # اسرائیل ، آمریکا سایر اخبار
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»